ویژگی های دموگرافیک و کلینیکی بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

سابقه و هدف: سرطان کولورکتال چهارمین سرطان شایع در ایران است. میزان ابتلا به این سرطان در دو دهه گذشته، به خصوص در مناطق شمالی کشور، سیر صعودی داشته است. این تحقیق با هدف به روزرسانی وضعیت دموگرافیکی و بالینی بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر اطلاعات دموگرافیک و بالینی 364 بیمار که طی فروردین 1387 تا فروردین 1393 با تشخیص سرطان کولورکتال در بیمارستان امام خمینی (ره) ساری و کلینیک طوبی تحت درمان قرار گرفته بودند، بررسی شد. سن، جنسیت، محل تومور، stage تومور، وجود متاستاز، مکان متاستاز و علائم بالینی بیماران از جمله داده های جمع آوری شده بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مربع کای و independent samples t-test استفاده شد. یافته ها: از 364 بیمار 4/53 درصد مرد و 6/46 درصد زن بودند. حدوداً یک سوم بیماران (3/31 درصد)، سن کم تر از 50 سال داشتند. تفاوت آماری معنی داری بین میانگین سنی در دو جنس مشاهده نشد (42/0 =p). در زمان تشخیص، 2/37 درصد بیماران در 4 stage قرار داشتند. سابقه خانوادگی سرطان در 45درصد بیماران، مثبت بود و در بین افراد زیر 50 سال این میزان به 9/63 درصد رسید. میانگین سنی در افراد با سابقه خانوادگی مثبت، کم تر از افراد با سابقه خانوادگی منفی بود (028/0= p). استنتاج: میانگین سنی ابتلا به سرطان کولورکتال در استان مازندران مخصوصاً در افرادی که دارای سابقه خانوادگی سرطان بودند، پایین تر از مطالعات مشابه بود. درصد بالایی از بیماران در زمان تشخیص در مراحل پیشرفته قرار داشتند. این یافته ها، به خصوص روی توجه بیش تر به علائم و نشانه های اولیه سرطان کولورکتال و انجام منظم برنامه های غربالگری جهت شناسایی زود هنگام سرطان کولورکتال تاکید دارند.